OLM aan het HOF VAN DE DEKEN, BREE

De oudste, hoogste en meest imposante inwoner van Bree… zo mag je deze olm noemen die geworteld staat tussen de Dekenij en de Kloosterstraat in Bree! Deze boom, die als enige de skyline van de stad bepaalt, valt ook op door zijn unieke locatie, soort en afmetingen.

 In vroegere tijden stond deze markante boom waarschijnlijk in de tuin van het Hotel de l’Union. Op de voorgevel van dat hotel staat de vermelding ‘jardin d’agrément’ of siertuin. Deze prachtige olm vormt dus al vele jaren een lust voor het oog.

Deze Breeënaar bleef waarschijnlijk gespaard dankzij zijn geïsoleerde ligging midden in het centrum, waardoor de olmenziekte hem nooit bereikte. Door die iepenziekte zijn deze bomen sowieso een zeldzaamheid geworden, maar dit is echt een uitzonderlijk exemplaar. Wist je trouwens dat we in België steevast spreken over olmen, terwijl onze Noorderburen vasthouden aan iep? De wetenschappelijke naam zegt voor de meesten niet zo veel maar toch even vernoemen: Ulmus x hollandica ‘Vegeta’ . In Engeland staan er nog meer en wordt daar de “Huntington iep “ genoemd en dat heeft alles met zijn herkomst te maken. Heel typisch is de eerder gedrongen bezemachtige kruin met recht opgaande gesteltakken.

Over de ouderdom van die boom kan heel wat gegist worden.  De diktegroei van een boom neemt snel toe in zijn jeugd, dat stabiliseert als hij
volwassen is en neemt af wanneer hij in veteraanstadium is.  In grote lijnen is dat voor elke boomsoort anders: het gemiddelde voor een taxus is bijvoorbeeld slechts één cm, voor een Ulmus schommelt dat tussen 2 en 3 cm.  Maar we weten dan nooit wat een boom in zijn levensloop allemaal meegemaakt heeft  en dat kunnen we dus ook niet opnemen. Maar goed, volgens de statistieken zou de olm aan het Hof van de Deken dus tussen 120 en 150 jaar oud zijn. 

Tot op heden is er nog geen andere grote boom van die cultivar in ons land aangetroffen! Hij geeft ons sowieso een schitterend beeld van een prachtige boomsoort die ooit even sterk verbonden was met het Vlaamse landschap als eiken. 

Deze zomer had hij het ‘moeilijk’ en stond hij mager in blad. Oorzaak? Wel sowieso een combinatie van factoren! De droogtestress van de afgelopen jaren, de warme zomers, de rioleringswerken in de buurt, de aanhoudende oostenwind maken dat de boom op zoek is naar een ‘nieuw evenwicht’. Wij blijven met z’n allen zijn gezondheid monitoren om ervoor te zorgen dat stukje erfgoed zo lang mogelijk behouden blijft.